Η σωστή αντιμετώπιση της πάθησης προϋποθέτει ακριβή διάγνωσή της. Η διάγνωση είναι δύσκολο να γίνει από την απλή περιγραφή των συμπτωμάτων γιατί αυτά ποικίλλουν, για την ίδια πάθηση, ανάλογα με την ένταση και το σημείο προσβολής το είδος τον φυτού κλπ. Επίσης, πολλές φορές διαφορετικά παράσιτα προκαλούν όμοια ή παρόμοια συμπτώματα. Εκείνο που μπορεί να συσταθεί για την αντιμετώπιση των παθήσεων των φυτών είναι:
· Διατήρηση των φυτών σ' όσο το δυνατό πιο κατάλληλες συνθήκες περιβάλλοντος, ώστε να εξασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή ζωηρότητα του φυτού.
· Αποφυγή υπερβολικής υγρασίας, ιδιαίτερα τη χειμερινή περίοδο.
· Μόλις διαπιστωθούν ύποπτα συμπτώματα, κοπή 2-3 φύλλων ή τεμαχiou βλαστού κ.λπ. που έχουν προσβληθεί και επίδειξή τους σε γεωπόνο ή φυτοπαθολογικό εργαστήριο.
Σχετικά με τις φυσιολογικές ανωμαλίες αναφέρονται τα εξής:
· Διατήρηση των φυτών σ' όσο το δυνατό πιο κατάλληλες συνθήκες περιβάλλοντος, ώστε να εξασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή ζωηρότητα του φυτού.
· Αποφυγή υπερβολικής υγρασίας, ιδιαίτερα τη χειμερινή περίοδο.
· Μόλις διαπιστωθούν ύποπτα συμπτώματα, κοπή 2-3 φύλλων ή τεμαχiou βλαστού κ.λπ. που έχουν προσβληθεί και επίδειξή τους σε γεωπόνο ή φυτοπαθολογικό εργαστήριο.
Σχετικά με τις φυσιολογικές ανωμαλίες αναφέρονται τα εξής:
Κιτρίνισμα των φύλλων (χλώρωση)
Είναι από τις πιο συνηθισμένες φυσιολογικές ανωμαλίες που συναντώνται στα φυτά εσωτερικών χώρων. Μπορεί να οφείλεται σε πολλά αίτια, όπως στην έλλειψη σιδήρου, αζώτου ή θείου, σε υπερβολική υγρασία στο εδαφικό μείγμα κλπ. Η πιο κοινή πάντως περίπτωση είναι εκείνη της έλλειψης {τροφοπενία) σιδήρου. Τα φύλλα του φυτού αρχίζουν από την κορυφή να κιτρινίζουν, στην αρχή μόνο ανάμεσα στα νεύρα (μεσονεύριος χλώρωση) και στη συνέχεια σ' όλο το φύλλο, το οποίο τελικά πέφτει. Η ανάπτυξη του φυτού περιορίζεται ή και σταματά εντελώς αν δεν ληφθούν μέτρα μπορεί και να ξεραθεί. Η χλώρωση αυτή παρουσιάζεται συχνά στα φυτά που είναι ευαίσθητα στο ασβέστιο (ασβεστόφοβα), όπως είναι η γαρδένια, η καμέλια, η ορτανσία κ.ά. Οφείλεται στην έλλειψη του σιδήρου, ή καλύτερα στην περίσσεια του ασβεστίου το οποίο δεσμεύει τον σίδηρο. 'Έτσι, αν και ο σίδηρος μπορεί να υπάρχει σε ικανοποιητική ποσότητα στο εδαφικό μείγμα, δεν είναι διαθέσιμος στο φόντο. Η κατάσταση αυτή αντιμετωπίζεται είτε με αντικατάσταση του εδαφικού μείγματος με άλλο που να περιέχει λίγο ή καθόλου ασβέστιο, είτε με χορήγηση οργανικού σιδήρου. Ο σίδηρος αυτός μπορεί να χορηγείται είτε προληπτικά, πριν εμφανιστεί η χλώρωση, κάθε δύο μήνες την περίοδο της βλάστησης, είτε θεραπευτικά μόλις εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα.
Πέσιμο των μπουμπουκιών (καμέλιας, γαρδένιας κλπ. ).
Μπορεί να οφείλεται σε:
· Καχεξία του φυτού.
· Μεγάλη δύναμη του φυτού (υπερβολική ανάπτυξη που οφείλεται στα
συχνά ποτίσματα, στην υπερβολική λίπανση κλπ.).
· Χαμηλή θερμοκρασία, κάτω από 15°C, την περίοδο της άνθησης.
· Υπερβολικό ή μειωμένο, φωτισμό την περίοδο της άνθησης.
· Ακανόνιστα ποτίσματα και λιπάνσεις.
· Προσβολές από έντομα (π.χ., μελίγκρες), ασθένειες κλπ.
· Καχεξία του φυτού.
· Μεγάλη δύναμη του φυτού (υπερβολική ανάπτυξη που οφείλεται στα
συχνά ποτίσματα, στην υπερβολική λίπανση κλπ.).
· Χαμηλή θερμοκρασία, κάτω από 15°C, την περίοδο της άνθησης.
· Υπερβολικό ή μειωμένο, φωτισμό την περίοδο της άνθησης.
· Ακανόνιστα ποτίσματα και λιπάνσεις.
· Προσβολές από έντομα (π.χ., μελίγκρες), ασθένειες κλπ.
Μάρανση.
Μπορεί να προέρχεται από:
· Έλλειψη ποτίσματος για μεγάλο χρονικό διάστημα.
· Υπερβολική υγρασία στο εδαφικό μείγμα (κακή στράγγιση ή χορήγηση υπερΒολιχής ποσότητας νερού).
· Υπερβολικό φωτισμό.
· Υπερβολική Θέρμανση του χώρου που διατηρείται το φυτό.
· Έλλειψη ποτίσματος για μεγάλο χρονικό διάστημα.
· Υπερβολική υγρασία στο εδαφικό μείγμα (κακή στράγγιση ή χορήγηση υπερΒολιχής ποσότητας νερού).
· Υπερβολικό φωτισμό.
· Υπερβολική Θέρμανση του χώρου που διατηρείται το φυτό.
Απότομο πέσιμο των φύλλων.
Μπορεί να προκληθεί από:
· Απότομη και μεγάλη πτώση ή άνοδο της Θερμοκρασίας.
· Απότομη αλλαγή στην ένταση του φωτός.
· Παρατεταμένα ρεύματα κρύου αέρα.
· Αναθυμιάσεις αερίων.
· 'Έλλειψη φωτός το χειμώνα.
· Πότισμα με πολύ κρύο νερό.
· Απότομη και μεγάλη πτώση ή άνοδο της Θερμοκρασίας.
· Απότομη αλλαγή στην ένταση του φωτός.
· Παρατεταμένα ρεύματα κρύου αέρα.
· Αναθυμιάσεις αερίων.
· 'Έλλειψη φωτός το χειμώνα.
· Πότισμα με πολύ κρύο νερό.
Περιφερειακά καψίματα και στίγματα στα φύλλα.
Μπορεί να οφείλονται σε:
· Ξηρό θερμό αέρα.
· Υπερβολική ένταση φωτός (κατευθείαν έκθεση τον φυτού στον ήλιο).
· Υπερβολικό πότισμα και κυρίως
· Υπερλίπανση.
· Ξηρό θερμό αέρα.
· Υπερβολική ένταση φωτός (κατευθείαν έκθεση τον φυτού στον ήλιο).
· Υπερβολικό πότισμα και κυρίως
· Υπερλίπανση.